Potwory w poszukiwaniu przyjaciela
Historia o akceptacji i przyjaźni dla dzieci w wieku 3-6 latW świecie, gdzie żyją potwory, kilka z nich czuje się samotnych i niezrozumianych. Próbowali nawiązać przyjaźnie z innymi potworami, ale zawsze coś szło nie tak.
Pewnego dnia postanawiają wyjść ze swojej strefy komfortu i poszukać kogoś, kto ich zaakceptuje takimi, jakimi są.
W świecie potworów
W świecie, gdzie żyją potwory, wszystko wydaje się być trochę inaczej niż w naszym. Drzewa mają niebieskie liście, a kwiaty są czarne. Niebo jest zawsze fioletowe i pełne gwiazd.
W tym świecie żyją różne stworzenia - od małych skrzatów po wielkie smoki. Ale dzisiaj skupimy się na jednym gatunku - potworach.
Potwory to istoty o różnych kształtach i rozmiarach. Niektóre z nich są ogromne jak góry, inne zaś takie małe jak myszki. Mają futro, łuski lub pióra, a ich oczy mogą być czerwone, zielone lub żółte.
Niestety nie wszyscy potwory są szczęśliwi w swoim życiu. Część z nich czuje się samotna i niezrozumiana przez innych mieszkańców tego świata.
Jednym z takich potworów był Mały Zielony Potworek. Miał on tylko kilka centymetrów wzrostu i jego ciało pokrywała miękka zielona sierść. Był bardzo przyjazny i chciał mieć wielu przyjaciół, ale nikt go nie akceptował ze względu na jego rozmiar.
Innym samotnym potworem był Ogromny Fioletowy Potwór. Miał on ponad sto metrów wzrostu i był jednym z największych potworów w całym świecie. Jednak jego ogromna postać budziła strach u innych stworzeń, przez co czuł się bardzo samotny.
Mały Zielony Potworek i Ogromny Fioletowy Potwór nie znali się nawzajem, ale łączyło ich jedno - poczucie osamotnienia. Czy kiedykolwiek znajdą kogoś, kto ich zaakceptuje takimi, jakimi są?
Szukając przyjaciół
Potwory postanowiły, że muszą wyjść ze swojej strefy komfortu i poszukać kogoś, kto ich zaakceptuje takimi, jakimi są. W końcu zdecydowały się wyruszyć na poszukiwanie nowych przyjaciół.
Pierwszym stworzeniem, na jakie natknęły się potwory była mała ropucha. Ropucha była bardzo nieśmiała i bała się potworów. Potwory próbowały ją uspokoić i pokazać, że nie są groźne, ale niestety ropucha uciekła.
Kolejnym spotkanym przez potwory stworzeniem był wielki niedźwiedź. Niedźwiedź wydawał się być miłym zwierzęciem i potwory postanowiły podejść do niego. Jednak gdy tylko zbliżyły się do niedźwiedzia, ten zaczął krzyknąć i uciekać.
Potomstwo dzikich świń biegających po lesie również okazało się być przerażone widokiem potworów. Potwory próbowały je oswoić, ale dziki szybko uciekły w głąb lasu.
Następnie potworki spotkały grupkę małych ptaszków siedzących na gałęzi drzewa. Ptaki wydawały się ciekawe co to za dziwni goście pojawiło się w ich lesie i zaczęły śpiewać. Potwory zaczęły tańczyć w rytm piosenki ptaków i szybko nawiązały z nimi przyjaźń.
Potwory były bardzo szczęśliwe, że znalazły nowych przyjaciół. Jednak wciąż czuły, że brakuje im kogoś, kto byłby ich najlepszym przyjacielem na zawsze. Postanowiły więc kontynuować swoją podróż i szukać dalej.
Wędrując przez las potwory natknęły się na małą sarenkę. Sarenka była bardzo ciekawa potworów i nie bała się ich tak jak inne stworzenia. Potwory postanowiły podejść do niej i powiedzieć cześć.
Sarenka okazała się być bardzo miłym zwierzątkiem i szybko polubiła potworki. Razem biegały po lesie, skakały przez strumienie i zbierały jagody.
Potworki były bardzo szczęśliwe, że znalazły w końcu prawdziwego przyjaciela - małą sarenkę. Wspólnie planowały już kolejne zabawy i przygody, które będą miało razem.
Odrzucenie i strach
Potwory były bardzo zasmucone, kiedy większość stworzeń, które spotkali na swojej drodze, uciekały przed nimi. Czuły się odrzucone i niezrozumiane.
“Nie rozumiem, dlaczego ludzie boją się nas tak bardzo”, powiedział najmniejszy potwór z grupy. “Jesteśmy tylko trochę inni niż oni”.
“Może to przez nasze kolce i ostre zęby”, odpowiedział inny potwór. “Ludzie często boją się rzeczy, które wyglądają groźnie”.
Ale to nie tylko ludzie uciekały przed potworami - także inne potwory trzymały się od nich z daleka.
“Nawet my sami nie chcemy mieć nic wspólnego z nami”, powiedziała smutno jedna z potworów.
Potwory czuły się coraz bardziej przygnębione i zdenerwowane. Czy nigdy nie znajdą nikogo, kto ich zaakceptuje?
W końcu jeden mały ptaszek przyleciał do nich i usiadł na gałęzi drzewa obok.
“Cześć!” zawołał ptaszek radośnie.
Potwory spojrzały na siebie ze zdziwieniem - nikt wcześniej nie miał dla nich tyle odwagi, aby podejść do nich tak blisko.
“Hej tam!” odpowiedział największy potwór w grupie. “Jak masz na imię?”
“Nazywam się Kajtek”, odpowiedział ptaszek. “A wy kim jesteście?”
“Jesteśmy potworami”, powiedział jeden z nich.
Kajtek spojrzał na nich uważnie i powiedział: “Ale przecież nie wyglądacie groźnie! Jesteście bardzo zabawni”.
Potwory poczuły się trochę lepiej, słysząc te słowa.
“Dzięki, Kajtku”, powiedziała jedna z potworów. “To miłe z twojej strony”.
“Nie ma za co!” odparł ptaszek. “Lubię poznawać nowych przyjaciół i wasze kolce ani ostre zęby mnie nie przerażają”.
Potwory poczuły się lepiej w towarzystwie Kajtka i zaczynały wierzyć, że może są jeszcze inne stworzenia, które ich polubią takimi, jakie są.
Nowy przyjaciel
Potwory były bardzo podekscytowane, kiedy spotkały małego chłopca. Miał on jasne włosy i uśmiech na twarzy, co sprawiło, że potwory poczuły się od razu swobodniej.
Chłopiec nie bał się ich i zaczął rozmawiać z nimi jakby to była zupełnie normalna sytuacja. Potwory były szczęśliwe, że w końcu znalazły kogoś, kto ich zaakceptuje takimi, jakie są.
Chłopiec zaprosił potwory do swojego domu i pokazał im swoje ulubione zabawki. Było tam wiele ciekawych rzeczy - samoloty, pociągi i lalki.
Potwory nigdy wcześniej nie widziały takich zabawek! Były pod wrażeniem różnorodności i pomysłowości ludzi.
Chłopiec opowiedział też o swoim życiu - o szkole, przyjaciołach i rodzinie. Potwory słuchały uważnie i zadawały pytania.
Wkrótce potwory stały się częstymi gośćmi w domu chłopca. Razem spędzali czas grając w gry planszowe lub oglądając filmy animowane.
Potwory uczyli się od chłopca wielu nowych rzeczy - jak rysować postacie z bajek czy budować zamki z klocków lego.
Chłopiec z kolei uczył potwory, jak bawić się piłką nożną i jak robić pyszne ciasteczka.
Wszyscy byli bardzo szczęśliwi w towarzystwie siebie nawzajem. Chłopiec cieszył się, że ma nowych przyjaciół, a potwory odkryły radość towarzystwa i poznawały wiele ciekawych rzeczy dzięki swojemu nowemu przyjacielowi.
Każde spotkanie było pełne śmiechu i zabawy. Potwory czuły się teraz bardziej pewnie w obecności ludzi i zaczynały nawiązywać kontakty z innymi stworzeniami.
Chociaż czasami nadal doświadczały nieprzychylności ze strony innych potworów, to miały już swoją ekipę - chłopca oraz jego rodzinę.
Potwory nauczyły się, że warto szukać przyjaźni w różnych miejscach oraz z różnymi ludźmi i stworzeniami. A najważniejsze jest akceptowanie inności innych istot.
Podsumowanie
Historia potworów, którzy szukają przyjaciela, kończy się szczęśliwie. Potwory odkrywają radość towarzystwa i poznają wiele ciekawych rzeczy dzięki swojemu nowemu przyjacielowi - małemu chłopcu. Lekcją, którą dzieci mogą wynieść z tej historii, jest akceptacja inności oraz szukanie przyjaźni w różnych miejscach i z różnymi ludźmi i stworzeniami.
Potwory początkowo czuły się samotne i niezrozumiane. Próbowali nawiązać przyjaźnie z innymi potworami, ale zawsze coś szło nie tak. W końcu postanowili wyjść ze swojej strefy komfortu i poszukać kogoś, kto ich zaakceptuje takimi, jakimi są.
Podczas swojej wędrówki spotykali różne stworzenia i próbowali nawiązać z nimi kontakt. Niestety większość potworów bała się ich lub uciekała przed nimi. Potwory czuli się odrzucone i zniechęceni.
Jednak w końcu udaje im się znaleźć przyjaciela - małego chłopca, który jest otwarty na nowe doświadczenia i akceptuje inność innych istot. Potwory odkrywają radość towarzystwa i poznają wiele ciekawych rzeczy dzięki swojemu nowemu przyjacielowi.
Mały chłopiec uczy potwory, jak się bawić i cieszyć życiem. Razem odkrywają nowe miejsca i poznają różne stworzenia. Potwory w końcu czują się zaakceptowane i kochane.
Dzieci mogą nauczyć się z tej historii, że warto szukać przyjaźni w różnych miejscach i z różnymi ludźmi oraz stworzeniami. Warto też akceptować inność innych osób i nie bać się ich. Każdy może mieć coś ciekawego do zaoferowania, a przyjaźń jest jedną z najpiękniejszych rzeczy na świecie.