Wartości i emocje • 12 minut do przeczytania

Kuba i złota zasada

Jak szanowanie innych może zmienić twoje życie

Zaginiony skarb

Kasia, Tomek i Janek byli najlepszymi przyjaciółmi. Razem spędzali czas na zabawie w piłkę lub jeżdżeniu na rowerach. Pewnego dnia podczas spaceru po lesie natknęli się na stary pergamin. Na pergaminie znajdowała się mapa prowadząca do ukrytego skarbu.

Dzieci były podekscytowane myślą o odnalezieniu skarbu. Postanowiły go razem szukać i dzielić między sobą po równo. Kasia zaproponowała, żeby każdy z nich miał swoje zadanie: ona będzie zajmować się przepisywaniem tekstu z mapy, Tomasz będzie odpowiadał za kierunek poszukiwań a Janek za znajdowanie kluczy.

Po kilku godzinach błądzenia udało im się odnaleźć pierwszy klucz. Był ukryty w dziupli starego drzewa, a na kluczu był napis “Pierwszy krok do skarbu”. Chłopcy byli podekscytowani i nie mogli doczekać się kolejnej zagadki.

Niestety, mapa okazała się bardzo trudna do zrozumienia. Kasia miała problem z odczytaniem niektórych słów, co sprawiało, że czasami schodzili z właściwej ścieżki. Tomek starał się poprawnie interpretować mapę i prowadzić ich we właściwym kierunku. Janek natomiast badał każde miejsce, które wydawało mu się podejrzane.

Po kilku godzinach poszukiwań udało im się znaleźć drugi klucz. Tym razem był on ukryty pod kamieniem na brzegu rzeki. Na kluczu widniał napis: “Drugi krok do skarbu”. Chłopcy byli coraz bliżej celu i czuli ekscytację rosnącą w sobie.

Kasia przypomniała sobie fragment tekstu z mapy, który mówił o tajemniczej grocie pośród skał. Postanowili więc tam pójść i szukać dalszych wskazówek.

Gdy dotarli na miejsce okazało się jednak, że grot jest zamknięty wielkim kamiennym blokiem. Przez chwilę myśleli już o rezygnacji, ale Janek zauważył, że na bloku znajduje się napis “Ostatni krok do skarbu”. Zrozumieli, że muszą znaleźć klucz otwierający blok.

Czy uda im się odnaleźć ostatni klucz i otworzyć blok? Czy znajdą ukryty skarb? Przekonajmy się w kolejnym rozdziale.

Kuba i jego zachowanie

Kuba był małym chłopcem, który uwielbiał bawić się na podwórku ze swoimi rówieśnikami. Niestety, często zdarzało mu się krzywdzić innych dzieci.

Jego ulubioną zabawą było gonić innych i łapać ich za ubrania, co nie zawsze kończyło się dla nich dobrze. Kuba nie zdawał sobie sprawy z tego, że jego zachowanie jest niewłaściwe i może sprawić innym przykrość.

Pewnego dnia nauczyciel w szkole zauważył Kubę podczas jednej z takich zabaw na przerwie. Zwrócił mu uwagę i powiedział, że takie zachowanie jest niedopuszczalne.

Kuba początkowo był zdenerwowany i niezadowolony z kary od nauczyciela. Uważał, że nic złego nie robił i po prostu bawił się ze swoimi kolegami.

Jednak gdy uspokoił się trochę i przemyślał sytuację, zaczął rozumieć, dlaczego nauczyciel go ukarał. Zdał sobie sprawę, że jego zachowanie mogło być dla innych dziecinnych rówieśników bolesne lub stresujące.

Zdecydował więc postanowiłem zmienić swoje podejście do zabawy oraz relacje z innymi ludźmi wokół siebie.

Spotkanie z tajemniczym mężczyzną

Kuba czuł się bardzo źle. Wiedział, że zachował się niewłaściwie i zasłużył na karę ze strony nauczyciela. Jednakże, nie wiedział jak zmienić swoje zachowanie i przestać krzywdzić innych.

Wtedy pojawił się przed nim starszy mężczyzna o siwych włosach i uśmiechniętej twarzy. Kuba nigdy wcześniej go nie widział, ale od razu poczuł, że to osoba wyjątkowa.

• Cześć Kuba! - przywitał się starszy pan.
• Cześć… kim jesteś? - spytał Kuba zdziwiony.
• Jestem tylko tajemniczym mężczyzną, który chce Ci pomóc - odpowiedział uśmiechając się do chłopca.
• Jak możesz mi pomóc? - dopytywał Kuba ciekawie.

Tajemniczy mężczyzna spojrzał na Kubę poważnym wzrokiem i powiedział:

• Nauczę Cię złotej zasady życia: “szanuj innych, jak chcesz być szanowany”.

Kuba był zdezorientowany. Co to znaczyło? Jak mu to pomoże?

• Co masz na myśli? - pytał dalej.

Starszy pan wytłumaczył Kubie, że jeśli będzie szanować innych ludzi tak samo jak sam chce być szanowany, to jego życie stanie się lepsze i bardziej szczęśliwe.

• To brzmi fajnie - powiedział Kuba. - Ale jak mam to zrobić?

Tajemniczy mężczyzna uśmiechnął się do niego i zaprosił na spacer po parku. Tam opowiedział chłopcu swoją historię.

Historia starszego mężczyzny

Starszy pan opowiedział Kubie o swoim dzieciństwie. Był on bardzo niegrzeczny i często krzywdził innych ludzi. Jego rodzice byli zmartwieni jego zachowaniem i martwili się, że nigdy nie zmieni swojego podejścia do życia.

Jednakże, pewnego dnia spotkał on tajemniczego starszego pana, który nauczył go złotej zasady: “szanuj innych, jak chcesz być szanowany”. Od tego czasu postanowił zmienić swoje zachowanie i stać się lepszym człowiekiem.

• I wiecie co? - spytał starszy pan uśmiechając się do Kuby.
• Co? - dopytywał ciekawy chłopiec.
• Dzięki temu moje życie stało się znacznie lepsze! Znalazłem wspaniałych przyjaciół i pracę, którą uwielbiam!

Kuba był pod wrażeniem historii starszego pana. Teraz rozumiał, jak ważne jest szanowanie innych ludzi. Postanowił, że będzie się starał przestrzegać złotej zasady i stać się lepszym człowiekiem.

• Dziękuję Ci za to spotkanie - powiedział Kuba do tajemniczego mężczyzny. - Obiecuję, że będę szanował innych ludzi tak samo jak chcę być szanowany.

Tajemniczy pan uśmiechnął się do niego i odpowiedział:

• To świetnie! Pamiętaj, że każdy z nas może być dobrym człowiekiem, jeśli tylko postara się przestrzegać złotej zasady życia.

Obietnica zmiany

Kuba zrozumiał, że jego zachowanie było nieodpowiednie i krzywdziło innych. Postanowił, że musi coś zmienić.

Pierwszym krokiem była rozmowa z nauczycielem, którego wcześniej ignorował. Kuba przeprosił za swoje zachowanie i obiecał, że będzie starał się być grzeczniejszy.

Następnie Kuba postanowił porozmawiać ze swoimi rówieśnikami. Przepraszał za to, co zrobił im krzywdę i prosił o wybaczenie.

Okazało się, że dzieci są bardzo wyrozumiałe i chętnie przyjęły Kubę z powrotem do swojego grona. Razem bawili się w piaskownicy i na placu zabaw.

Kuba czuł się lepiej niż kiedykolwiek wcześniej. Nie tylko miał więcej przyjaciół, ale także poczuł dumę ze swojej postawy.

Jego rodzice byli pod wrażeniem zmiany w jego zachowaniu. Chwalili go za to, jak dobrze radzi sobie teraz w kontaktach z innymi dziećmi.

Nauczyciele również doceniali postawę Kubusia. Widzieli ogromną różnicę między jego dawnym a obecnym zachowaniem.

Kuba był szczęśliwy i dumny ze swoich osiągnięć. Obiecał sobie, że nigdy już nie będzie krzywdził innych i zawsze będzie starał się szanować innych ludzi.

Zmiana w zachowaniu Kubusia przyniosła wiele dobrego. Teraz miał więcej przyjaciół, lepsze relacje z rodzeństwem i nauczycielami oraz poczucie dumy ze swojej postawy.

Podsumowanie lekcji

Kuba był bardzo wdzięczny za naukę złotej zasady od starszego mężczyzny. Czuł się jakby otworzyły mu się oczy i zrozumiał, jak ważne jest szanowanie innych ludzi.

”Chciałbym Ci bardzo podziękować za to, że mnie nauczyłeś tej wspaniałej zasady” - powiedział Kuba do starszego mężczyzny.

”Mam nadzieję, że będziesz ją przestrzegał przez całe życie” - odpowiedział mu starszy pan uśmiechając się szeroko.

Kuba obiecał sobie, że będzie starał się szanować innych ludzi tak samo dobrze jak oni szanują jego. Wiedział teraz, że to właśnie dzięki temu można mieć prawdziwych przyjaciół i być szczęśliwym człowiekiem.

Po chwili ciszy Kuba spytał: “Czy mogę Cię o coś jeszcze zapytać?"

"Oczywiście!” - odpowiedział mu starszy pan.

”A czy Ty kiedykolwiek naruszałeś tę zasadę? Czy byłeś kiedykolwiek niegrzeczny dla innych ludzi?” - dopytywał ciekawie Kuba.

Starszy mężczyzna uśmiechnął się lekko i powiedział: “Tak, niestety też popełniałem błędy w przeszłości. Ale nauczenie się tej zasady pomogło mi stać się lepszym człowiekiem i mam nadzieję, że pomoże Tobie również.”

Kuba poczuł się zainspirowany słowami starszego mężczyzny. Wiedział, że każdy może popełnić błąd, ale ważne jest to, jak szybko uczymy się na swoich pomyłkach i staramy się zmienić na lepsze.

Po chwili Kuba powiedział: “Dziękuję Ci jeszcze raz za wszystko. Obiecuję, że będę szanował innych ludzi tak samo dobrze jak oni szanują mnie."

"Jestem pewien, że dasz radę” - odpowiedział mu starszy pan uśmiechając się do niego.

Zakończenie lekcji było bardzo miłe i pouczające dla Kuby. Teraz wiedział już dokładnie, co oznacza ta złota zasada i jak ważna jest w życiu każdego człowieka.